همراه با بهار
۸/۸ درصد از مجموع اندوختهگاههای جنگلی جهان است. در بزرگی این رقم همان بس که بدانیم: مجموع مساحت جنگلهای ۵۳ کشور جهان از جمله ایران که اصطلاحاً از ایشان با عنوان کشورهای با پوشش کم جنگل (LFCCS) یا Low Forest Cover Countries یاد میشود، حتی به نصف آن رقم هم نمیرسد! بنابراین، اگر روند کنونی برای ۱۲ سال دوام یابد، دیگر جنگلی بر روی کره خاک نخواهد ماند. در ایران هم اگرچه میانگین سالانهی نرخ آتشسوزی در جنگل چیزی در حدود ۱۰ هزار هکتار اعلام شده است؛ این رقم تا یک دههی پیش در حدود هزار هکتار بود. اما چندین سال است که رقم مزبور به بیش از ۲ تا ۳ برابر میانگین ذکر شده افزایش یافته است.
تولید برق از درختان
این اندیشمندان حوزهی علم در حال مداقه بر روی طرح جدیدی هستند که به مدد آن بتوانند با استفاده از یک شبکهی بیسیم سنسور، سامانهای مؤثر در دیدهبانی از جنگلها آفریده و بدینترتیب از گسترش آتشسوزی در این بومسازگانهای ارزشمند و زندگیساز جلوگیری کنند. در تحقق این هدف، آنها میخواهند دریابند که آیا کارمایه (انرژی) درختان جنگل میتواند این سنسورها را تغذیه کند یا خیر؟
چنین است که سامانهی مد نظر گروه MIT میکوشدبا جاسازی سنسورها در درختان که خودشان تغذیهی خودشان را بر عهده دارند، از بروز این مشکل خودداری کند. چرا که این سنسورها به باتریهایی مجهز شدهاند که میتوانند با استفاده از برق تولیدی از انرژی درختان به آهستگی خودشان را دوباره شارژ کنند. شوگوانگ زانگ، یکی از پژوهشگران این پروژه و دستیار مدیر مرکز مهندسی زیست- پزشکی (MIT CBE) گفت: «درست است که انرژی الکتریکی حاصل از یک درخت، قابل توجه نیست،امّا همان طوری که چکه چکههای اندک آب، میتواند به مرور زمان یک سطل را پرآب سازد، انرژی حاصله از درختان هم در صورتی که فرصت لازم برای انباشت به آنها داده شود، میتوانند مرگ سنسورها را تا ابد به تأخیر اندازند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر